Bianca Beije

is ZorgGids bij Salland

'Ik doe hele kleine dingen, maar het kan wel veel betekenen voor iemand.'

‘Meestal gaat het zo,' vertelt Bianca. ‘Iemand belt met de klantenservice, daar maken ze een notitie voor mij. Hebben ze bijvoorbeeld een ontroostbare vrouw aan de lijn gehad die niet weet wat ze moet doen. Dan ga ik bellen. En luister ik. Dat is vaak al heel wat, dat je als zorgverzekeraar de tijd neemt om naar verzekerden te luisteren. Daarna geef ik tips.

Mensen empoweren in hun zoektocht naar zorg

Ik ben geen zorgprofessional, maar ik weet wel waar ze terecht kunnen. Ik probeer ze een duwtje in de rug te geven. Spoor ze aan nog een keer te bellen met de huisarts. Geef ze het telefoonnummer van de mantelzorgondersteuning. Breng ze in contact met het wijkteam. Ik probeer mensen een beetje te empoweren in hun zoektocht naar zorg en ondersteuning. Het is echt op microniveau, ik doe hele kleine dingen, maar het kan veel betekenen voor iemand.’

De functie van ZorgGids

Bianca is de enige bij Salland die de functie van ZorgGids vervult. Dat begon zes jaar geleden, in 2016. In die tijd veranderde het zorglandschap drastisch. De gemeenten kregen meer taken, mantelzorgers werden belangrijker, het was niet altijd even duidelijk bij welk loket je moest zijn. Bij de klantenservice van Salland merkten ze dat ze steeds meer vragen niet konden beantwoorden. Vragen die niet over verzekeringen gingen. Het besef groeide: we hebben een persoon nodig die mensen wegwijs maakt in de zorg.

Toevallig had Bianca net haar opleiding Toegepaste Gerontologie aan Windesheim afgerond. Ze wist alles op het gebied van wonen, werken en welzijn rondom ouderen. Ze kwam bovendien uit een periode waarin ze de zorg voor haar moeder op zich had genomen. Ze wist dus waar ze het over had. ‘Ik probeer mensen die het moeilijk hebben een lichtpuntje te geven en ze te stimuleren door te gaan. Tuurlijk, veel mensen hebben meer tegenwind dan andere mensen, krijgen meer op hun bordje dan anderen. Toch heb je altijd de keuze om te kijken hoe je met de situatie omgaat. Dat is mij ook niet altijd gelukt. En als je ergens op terug kijkt, is het makkelijk praten. Maar als je midden in een ellendige situatie zit, kun je slecht overzien wat er gaande is en hoe je dat kan veranderen. Dat zie je ook aan de mensen die ik als ZorgGids spreek. Ze zijn fulltime bezig met zorg, ze kunnen niet bedenken dat er ook andere mogelijkheden zijn.’

Wachtlijstbemiddeling

Naast ZorgGids helpt Bianca ook bij wachtlijstbemiddeling. Bianca: ‘Dan staat iemand bijvoorbeeld op de wachtlijst bij het Deventer Ziekenhuis en duurt het heel lang voordat ze de eerste intake hebben. Dan bellen ze ons. Ga ik eerst weer luisteren: Wat is er aan de hand? Als het kan, geef ik alternatieven in de regio. Onlangs had ik een meneer die een echo nodig had, maar niet terechtkon in het ziekenhuis bij hem in de buurt. Dan geef ik alternatieven. Hij kon in Arnhem terecht. Dat geef ik door. En dan is het de keus aan deze meneer om dat, in overleg met zijn huisarts, te doen. ’s Middags belde hij terug om te vertellen dat het was gelukt. Ik vond het zo lief dat hij uit zichzelf terugbelde, meestal zijn wij het die bellen en vragen of het gelukt is.’

Wat geeft de meeste voldoening aan haar werk? Bianca: ‘Toch wel het steuntje in de rug dat je mensen kan geven. Dat je iemand de kracht kan geven verder te zoeken naar goede hulpverlening. We vertellen ze niet: u moet dit of dat doen. Ik ben geen huisarts, ik heb geen dossiers. Maar wat ik wel kan doen is uitleggen hoe het systeem in elkaar zit. En mensen erop te wijzen dat lichamelijke klachten ook wat doen met je hoofd. Als je veel pijn hebt en je moet lang wachten: ga eens kijken of je ondersteunende gesprekken kan krijgen. Daar denken mensen niet zo vaak aan, maar het kan het wachten wel verzachten. Je hebt altijd de keus om te beslissen hoe je met dingen omgaat. Eigenlijk help ik om die keuze te vergroten. Ik bied mogelijkheden. Kijk, dit is er: maak er gebruik van als je wilt.’